Son Sınıf Öğrencisi Jelena Samuilik'in (Ortada) 2007 Yazında Ankara'da Burslu Katıldığı TÖMER Kursu ve İki Aylık Türkiye izlenimleri


"Bu yaz ben çok mutluydum, çünkü burs aldım ve Ankara'ya gittim. İlkin çok zordu, çünkü ben daha önce Türkiye'ye gitmedim. Fakat sonra alıştım ve herşey daha kolay oldu. Ankara'da TÖMER'de Türkçe okudum. Yaz kursları o kadar zor değildi, çünkü genellikle grameri tekrar ettim. Tallinn'de daha önce bunu öğrendim.
Ankara'da ilk gün en zordu. Biz dokuz saat bavullarımızla yurt karşısında oturduk. Tam şu gün başka yurtlardan kızlar aynı yurta geçirdiler. Sıra bekleyen halk çoktu! Akşama kadar oturduk, bekledik artık eve dönmek istedik. Fakat akşam Neşe Hocamız (DTCF Tarih Bölümü) geldi ve bize yardım etti. Şanslı olduğumuz düşünüyorduk.
Sonra problemler de vardı. Biz problemleri çözmek çalıştık. İlk iki hafta Türkçe konuşmak biraz korktum. Daha önce az konuştuğum için hep yanlış söylediğimi düşündüm. Ancak sonra çok konuşmak karar verdim. Hep okulda hem dışarda konuştum. Doğru mu yanlış mı çok fark etmedim. Biliyordum ki daha çok yanlış söylüyorum.
Okul arkadaşlarımız çoktu. TÖMER'de farklı ülkelerden gençler okuyorlar, hem Afganistan'dan, hem Nijerya'dan, hem Senegal'dan, hem İran'dan vesaire. Türkiye'de olduğum zaman anladım ki insanlar çok farklı. Hepsi farklı bir şekilde düşünüyorlar. Fakat buna rağmen ben çok arkadaş buldum ve hala onlarla konşuyorum. Hem mektuplar yazıyorum hem mesaj atıyorum.
Türkiye'de öğrenciler çok çalışıyorlar. Ben gördüm nasıl kızlar gece kadar ders yapıyordu. Onların hayatı kolay değil. Onlar da yurtta yaşıyorlar, ders yapıyorlar, gelecek hakkında düşünüyorlar.
Benim için iki ay çok çabuk geçti. Ben bu zaman hiç unutmayacağım. İyi bir ders vardı!"

 Son Sınıf Öğrencisi Marina Mazurkevich'in İstanbul Anılarını Anlatıyor 

"Herkese Merhaba!
Benim adım Marina, şuanda artık üçüncü sınıftaki öğrenciyim, Tallinn Üniversitesinde Türk Dili ve Edebiyat bölümünde okuyorum.
Şubatta ben ve sınıftaki arkadaşım Türkiye'ye Erasmus program ile gitmeye karar verdik. Bütün belgeleri ve gerek olan imzaları toplanıp İstanbul Üniversitesiye dosya olarak gönderdik. 1 Martta biz artık uçağa inip İstanbul’a 4,5 ay için okumaya gittik. Aslında bir yıl önce burs kazanıp Antalya'ya TÖMER'e 2 ay için Türkçe kurslara gittim. Antalya'da da yurtta 5 tane eston arkadaşlarımla kalıyordum ve o zaman da bazı problemler yaşadım fakat genellikle herşey çok güzeldi, özellikle hava!
İstanbul'a gelip ilk hafta boyunca bütün bürokratik sorular hallettip ve kız öğrenci yurtta yerleşip İstanbul Üniversitesinde okumaya başladık. İlk önce tabi çok zordu hem psikolojik olarak hem de eğitim olarak. Yurtta eston arkadaşımla farklı odalarda kalmaya zorunda kaldık. Odamda benimle beraber 9 tane türk kız kalıyordu, arkadaşımın odasında ama 7 tane. Sonuçta ama hep türk kızlarla Türkçe sohbet edip ve onların davranışıya gözlemleyip hem Türkçeyi daha iyi öğrendik hem Türk insanları daha iyi tanıdık hem de Türk kültürü ve adetleri daha iyi anladık.
Eğitim olarak da biraz zordu, çünkü ilk once hep yeni eğitim sisteme alışıyorduk ama alıştığımız zaman artık sınavların zamanı geldi. Bu şuanda komik gibi geliyor İstanbuldayken ama hiç komik değildi, eğitim çok ciddi bir şey. Bütün eğitim Türk dilindeydi ve sınavlarda aldığımız notlar yani kredi (AP) Tallinn Üniversitesinde kabul edildi, biz bunu biliyorduk bunun için çabalıyorduk. Bir de Türkiye'de bir dönem boyunca 2 tane sınav oluyor : vize ve final.
Bütün zorluklarına rağmen ben arkadaşımla sınavları kazandık ve sınavlardan sonra kendimize tatil yaptık, bütün İstanbulu gezdik ve adalara da sınıf arkadaşlarımızla piknik yapmaya gittik. Orada süper bir şekilde zaman geçirdik.
Ben Erasmus burs ile memnunum ve öğrencilere bunu tavsiye ediyorum, çünkü gerçekten çok faydalı oldu hem Türkçe daha iyi öğrendim hem de kendimi daha bağımsız ve güçlü hissediyorum. İrade gücü ve sabır bende Allaha şükür gerçekten var bunu kontrol ettim!"

Son Sınıf Öğrencisi Alesya Yanakova'nın  İstanbul Üniversitesi'ndeki Öğrencilik Anıları 


"Benim adım Alesya Yanakova. Ben bu senede üçüncü sınıfa giren öğrenciyim. Anlayabildiğinize göre bu ders yılı benim öğretim hayatımda sondur, ve yılın en sonunda bitireceğimi, yani mezun olacağımı düşünüyorum. İnşallah her sey istediğim şekilde gidecek. Allah beni korusun.
Bu özetimde benim İstanbul'da yaşadığım tecrübenin hakkında anlatmaya karar verdim. Umarimki yazım okunduktan sonra eğer benim kullandığım bursu kazanıp siz de kullanmak isterseniz çok yardımcı olacak.
Daha önce birinci sınıfımı bitirdikten sonra ben Ankara'ya TIKA diye programının yoluyla gitmiştim.Bu gezi beni çok etkilenip benim ilgimi çekti. Kendi kendime Turkiye’ye bir daha kesin döneceğime söz verdim. İşte ben söz tuttum. Öğrendim ki daha İstanbul'a Erasmus programıyla ilkbahar döneminde okumak için gitme imkanı var. Hiç derin derin düşünmeden ben bu bursu almak icin müracaatte bulunmaya başladım. Ama tabi tek başına değildim. Aynı zamanda benim sınıf arkadaşım bu bursun da görüşe sahibiydi. Öyle ikimiz onu kazanıp gittik biz. Ve sonra 4.5 ay boyunca bizim imtihan zamanımız ve özgün hayatın zorluğu başladı.
Erasmus koordinat sayesinde biz bütün bürokratik şeyler bir ay sürünce yaptık. Ve bu bakımında rahatla okumamız ve yaşamımıza devam edebilirdik. Lakin okul bize rahatlamak icin hiç imkanı vermiyordu. İstanbul Üniversitesinda okuduğumuz bütün dersler sadece Türkçe okutuluyordu ve aynı şekilde yani Türkçe bu dinlediğimiz ve dinlettiğimiz dersler yazılması gerekti. Tabi o yüzden bizim Türk filolojini öğrendigimiz için bu bizi saşırtan olgu karşısında itirazımız çıkılmaması gerekti. İste hiç itiraz etmeden dersler iyice hazırlanıp ve öğrenip, bazen de ezberleyip biz susa susa üniversitesinde okuyorduk.Çünkü diğer yolumuz ve geri de yolu olmadığını tam biliyorduk. İlk taraftan bu olup bitti bizi ama çok işkence ediyordu. Hiç saklama gereği yok: çok güçtür. Daha önce söylemem lazım ki Türkiye "zavallı" öğrenciler iki defa sınav yazıyor. birinci vize diye, ikince final diye idi. Geeç o kadar çoktu ki bazen sınav için hiç hazırlamadan gidiyorduk. Çünkü zaman hiç yetmezdi. Ama Türkçe denerse böylece bizim Türk dilinin bilmesimiz için cok faydalıdır ve bu 4.5 ay boyunca biz bilmesimizde ama çok ilerledik. O kadar ilerledik ki Tallinn'e dönüşümüz zamanı yaklaşmasına doğru gördüklerimiz rüyalar Türk dilinde idi.
Yani Türk dili bakımında bu çok iyi ve büyük adımdı.Burada fark etmem lazım ki İstanbul’a geldiğimizde biz kendi kendimize İngilizce ya da Rusca olmayacağını ağzımızdan bile hiç cıkmayacağını sözleştik. Çünkü Türkçe iyice öğrenip ve konuşurken hiç kekelemeden hızlı ve güzel bir şekilde olduğunu bizim en önemli maksatımız idi. Ve bu anlaşma bize gerçekten çok yardım etti. Tabi faydalılık sadece dil olarak değildi, okuduklarımız dersler de şimdi faydalı da oldu. Çünkü okuduğumuz filoloji zaten Türk dili ve edebiyatı diye idi. O yüzden orada çok bizim için yeni ve ilginç şey öğrenebilir, güzel profesörlerle tanışabilirdik.
Okula dokunmayan zamanı da geçirdik biz. Daha geldiğimizde biz çok güzel bir çocuklarıyla arkadaslık yapabilirdik. Bu çocuklarıyla daha iyi arkadaşlar olup hoşça vakit değerlendirmeye başladık. Ayrıca onlar bizi gezdirip İstanbul'daki tarih olarak önemli ve entersan şeyler gösterdiler.Ya da bir gün bizi arayıp ve kendilerin diğer arkadaşlarını toplanıp hep beraber İstanbul çevresinde olan adalara piknik yapmaya gittik. O kadar mukemmel zaman geçirdiğimi hiç hatırlamam: Kim volleyball oynuyor, kim et hazırlıyor, kim çalıp şarkı söylüyordum! Ve hep bu telaşı çok heycanlı ve neşeli şekilde oluyordu. Ve sen kimin ne yaptığını beli anlamayacaksın. Öyle gözüküyordu ki sanki bu karışıklıkta herkes büyük çesitli bir iş yapıyordu. Acayip superdi! Zaten gerçek arkadaşlıgın ne oldugunu sadece o anda anladım ben.
Öyle benim tecrübem idi. Büyük bir ders aldım. İçimde büyüdüm. Haytımdaki amaçlarımın ne olduğunu tam olarak imgeleyebilirdim. Ve tabi bağımsızlık bütün üstünlüklerini de yaşayıp analayabilirdim. Hayat ve okul için deneyimdi.Ve onu yaşamak için size de teklif ederim!"